พระร่วงเปิดโลก กรุเตาทุเรียง พิมพ์กลาง เนื้อดิน

เป็นพระเนื้อดิน ค่อนข้างหยาบ บางองค์เนื้อแกร่งมาก ขุดพบครั้งแรกที่บริเวณเตาเผา ที่ใช้เป็นที่สำหรับเผาทำเครื่องสังคโลกในยุคนั้น ซึ่งเรียกกันว่า "เตาทุเรียง" ซึ่งมีอายุประมาณ 700 กว่าปี ล่วงมาแล้ว พระร่วงยืนเปิดโลก ที่กรุเตาทุเรียงแห่งนี้ มีพบแต่เพียงเนื้อดิน ข้อมูลทางโบราณคดีนั้น สันนิษฐาณว่าเมื่อสร้างแล้ว จึงนำมาเผาที่ เตาทุเรียงแห่งนี้ แต่มิได้เคลือบน้ำยาแบบเครื่องสังคโลกทั่วไป ลักษณะเนื้อหาจึงแลดูคล้ายดินดิบ พระร่วงยืนเปิดโลก กรุเตาทุเรียงนี้มีด้วยกันหลายสี เช่น สีแดงเหลือง (สีหม้อใหม่) สีเขียวมอย(สีเขียวอมเทา) และยังมีสีน้ำตาลเข้มถึงสีดำด้วย พุทธลักษณะ... พระยืนพิมพ์ปางเปิดโลกที่ขุดพบ ปรากฏใบหน้าเป็นรูปสี่เหลี่ยม ค่อนข้างกลม ดวงตาเป็นเส้นเรียว จมูกค่อนข้างแบน ริมฝีปากเป็นเส้นบาง มีลักษณะยิ้มน้อยๆ องค์พระค่อนไปทางสูงชะลูด แขนทั้งสองข้างเหยียดตรง ผายออกขนาบข้างองค์พระ ดูคล้ายแบฝ่ามือออกไปข้างหน้า อกผึ่งผายสง่างาม ยืนบนฐานรองรูปทรงสี่เหลี่ยม ตำนานทางพุทธประวัติ... ในครั้งนั้นเมื่อครบกำหนด 3 เดือน ที่องค์พระสัมพุทธเจ้าเสด็จขึ้นไปจำพรรษาโปรดพุทธมารดา จึงเสด็จลงจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ พระพุทธองค์ทรงทำโลกวิวรณปาฏิหาริย์ คือ ทรงเปิดโลกทั้ง 3 อันได้แก่ เทวโลก ยมโลก และมนุษยโลก ให้มองเห็นถึงกันหมดด้วยพุทธานุภาพ เหล่าเทวดาในสวรรค์มองเห็นมนุษย์และสัตว์นรก มนุษย์มองเห็นเทวดาและสัตว์นรก สัตว์นรกมองเห็นมนุษย์และเทวดา แล้วจึงเสด็จลีลาลงจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์สู่สังกัสสนคร ในวันแรม 1 ค่ำ เดือน 11 ศรัทธาและความเชื่อ... พุทธคุณนั้นคนโบร่ำโบราณศรัทธากันว่า ดีทางโภคทรัพย์ ความเจริญก้าวหน้าและเมตตาฯ ปางเปิดโลกนั้นยังมีความหมายถึง การเปิดเพื่อรับโชคลาภและสิ่งดีๆต่างๆเข้ามาในชีวิตอีกด้วย